Onderzeeër of Orka?

De Amerikaanse marine heeft met Boeing, hier vooral bekend door z’n vliegtuigtak, een contract afgesloten voor de bouw van vier onbemande XL-onderzeevaartuigen (XLUUV). De onderzeeboten worden gebouwd in samenwerking met Huntington Ingalls Industries en krijgen een lengte van zo’n 15,5 meter. Het bereik van de onbemande vaartuigen, die voorzien zijn van autonome navigatiesystemen en een brandstofmodule, bedraagt 12.038 kilometer.

Onbemande onderwatervaartuigen bestaan al eengeruime tijd en zien we steeds vaker terug bij maritieme en civiele operaties op zee. Tot nu was waren deze vaartuigen klein en hadden een beperkt bereik waardoor ze vlakbij hun moederschepen moesten blijven. Grootschalige onderzee-operaties waren dan ook voorbehouden aan grote, bemande onderzeeërs. Met de aankoop van de Orka brengt de Amerikaanse marine daar verandering in. Het bewijst het groeiende belang van robotonderzeeërs voor de marinevloot.

De Orka is afgeleid van het door Boeing ontworpen ‘Echo Voyager’ model. De onderzeeër wordt dieselelektrisch aangedreven en kan worden gebruikt voor mijnenbestrijding, oorlogsactiviteiten (onderzees, elektronisch of aan het oppervlak), aanvalsmissies en tal van andere toepassingen. De Orka heeft een open architectuur, een modulaire opbouw met een laadruimte dat 10,4 meter lang is een volume heeft van 56,6 kubieke meter.

De Orka opereert volledig zelfstandig. Dankzij de uitgebreide autonome systemen is geen ‘moederschip’ of aparte ondersteuning nodig om de onderzeeër haar werk te laten doen. En omdat de Orka onbemand is, kan het maandenlang onder water blijven zonder tussendoor omhoog te komen.