Eenvoudig contract? Pas op voor claims!

Het verschil tussen een prettig contact en een leveringscontract.

Het eerste contact met uw Duitse klant heeft dikwijls een technische achtergrond. U bent in staat de gevraagde specs te realiseren. De levertijd valt ook binnen de marge voor nieuwe toeleveranciers. En niet onbelangrijk: u hebt een interessant staffelsysteem om ook concurrerend te zijn op de Duitse markt. Maar wat hebben we vergeten?

Inderdaad: de juridische voorwaarden, deels geformuleerd in de leverings- en betalingsvoorwaarden (= AGB’s – Allgemeine Geschäftsbedingungen). En dan niet uitsluitend het vermelden van de geldende Incoterms. Denk ook aan uitgewerkte artikelen voor bijvoorbeeld een verlengd eigendomsvoorbehoud. En zorg ook voor een strakke afbakening van uw scope: wat valt er buiten dit contract? 

Want bij Duitse klanten is er later ‘niets meer te regelen’. U komt dan al snel in een patstelling, dikwijls opgevolgd door een juridische confrontatie. En als juristen gaan onderhandelen, dan gaat het primair om dossiervorming. De Duitse jurist let sterk op:

• Hoe staat de transactie exact omschreven in termen van aanbieding (offerte) en aanvaarding (opdrachtbevestiging)? 
• Welke schade en gevolgschade zijn er ontstaan aan klantzijde? 
• En niet te vergeten: hoe kunnen we de betaling opschorten?

Samenvattend: geef absoluut prioriteit aan een gedetailleerde contractvorming in Duitsland.
 
PS – In de meest extreme situatie krijgt u een mondelinge toezegging om te mogen leveren. Een dergelijke overeenkomst kunt u beter afwijzen (doe het dan wel schriftelijk), want ……..de kans is groot om elkaar te ontmoeten bij de rechtbank. 
 

Dit blog is geschreven door Jan Temmink. Bekijk hier zijn profiel.