De Groene: Industrie doet te weinig voor klimaat

Nederland heeft het klimaatbeleid hoog op de agenda staan. Maar de industrie in ons land draagt daar weinig aan bij, zo blijkt uit uitgebreid onderzoek van de Groene Amsterdammers en cijfers van het CBS.

Het opinieblad constateert dat veel industriële bedrijven wel achter het klimaatbeleid staan maar ondertussen nauwelijks hun bedrijfsvoering veranderen om de uitstoot van schadelijke stoffen te verminderen. De journalisten gebruikten de database van de European Environment Agency (EEA), waarin de uitstoot van alle industriële installaties in de EU staat. Daarna selecteerde het blad de installaties op Nederlandse bodem en deze bedrijven werden vervolgens geclusterd naar moederbedrijven. Shell staat bovenaan, met een uitstoot van ruim zes megaton in 2014. De Groene Amsterdammer schetst een vergelijking: ‘dit is ongeveer hetzelfde als 1,3 miljoenen personenauto’s. Om die hoeveelheid te compenseren zou Shell elk jaar een bos ter grootte van elf keer de Veluwe moeten aanplanten’.
Op twee staat Tata Steel en de derde plek wordt ingenomen door Chemelot.
 

Meer uitstoot

Cijfers van de EEA laten zien dat de Nederlandse industrie nog net zoveel uitstoot als tien jaar geleden. De bedrijven die meedoen aan het Europese emissiehandelssysteem (ETS) zijn afgelopen vijf jaar zelfs méér gaan uitstoten, stelt de Nederlandse Emissie Autoriteit.
In de energiesector is de daling van de uitstoot wel ingezet; kolencentrales zijn gesloten en er zijn windparken en zonnepanelen bijgekomen.

Veel industriebedrijven zijn wel bezig met duurzaamheid; ze doen vooral hun best om bestaande technologieën zo efficiënt mogelijk toe te passen. Helaas zijn deze ‘makkelijke’ te nemen maatregelen niet voldoende om de uitstoot van CO2 echt terug te dringen. Ook neemt bij veel bedrijven in de top 10 de vraag van hun afnemers alleen maar toe waardoor de stappen die zijn genomen op milieugebied weer teniet worden gedaan.
 

Veel invloed

De Groene Amsterdammer stelt dat deze bedrijfsstrategie een succesvol milieubeleid in de weg staat, juist omdat een derde van de CO2-uitstoot in Europa afkomstig is van industriële processen. De invloed van de industrie op de klimaatverandering is daardoor heel groot. Ook deed de Nederlandse industrie het slechter dan die in de rest van Europa.

De Groene noemt in het artikel onder meer de mislukking van het Europese Emissions Trade Scheme (ETS) als reden dat er in Nederland weinig vooruitgang is geboekt op het gebied van klimaatbeleid. Dit systeem houdt in dat bedrijven die hieronder vallen ‘rechten’ moet kopen om broeikasgassen uit te stoten. De EU bepaalt de jaarlijkse maximumuitstoot en veilt aan de hand daarvan emissierechten. Het doel is om de uitstoot van broeikasgassen in de EU-zone onder een bepaalde grens te houden en duurzame energie en schonere processen te stimuleren. De bedoeling is dat er elk jaar minder rechten op de markt komen, waardoor de prijs ervan hoger zou moeten worden. Maar de prijs blijkt al jaren rond hetzelfde niveau te hangen. Dit komt omdat nationale overheden gratis emissierechten mochtgen geven aan bedrijven die ook internationaal actief zijn. Daardoor schommelt de prijs voor een ton CO2 nog steeds tussen de vier en zes euro. “Dat is te laag om de grootschalige transitie uit te lokken die noodzakelijk is”, zo stelt de Groene. Het blad is geeft een harde conclusie: “Het is een gok om erop te vertrouwen dat de nieuwe technologiën die door veel bedrijven ontwikkeld worden over dertig jaar voldoende zullen zijn om een oplossing te bieden voor klimaatverandering.”

Door: Kelly Bakker

Foto: Pixabay