3D-printen; de zoektocht naar toepassingen

Als ik op sommige berichten af moet gaan, gaan we over afzienbare tijd alles uitprinten wat los en vast zit; huizen, pizza’s, printers, en wat dies meer zij. Ik kom oorspronkelijk uit Amsterdam en ik wordt er regelmatig op geattendeerd dat daar een brug is uitgeprint. Mijn antwoord is dan steevast dat mijn klanten hier niet op zitten te wachten en dat er voorlopig geld bij moet om die brug gebouwd te krijgen. Met andere woorden, door alles wat we horen over wat er nu en in de toekomst printbaar is, ziet menige organisatie door de bomen het bos niet meer. Dit leidt soms tot een vertroelbeld beeld van wat 3D-printen nu werkelijk voor de maakindustrie kan betekenen.

We moeten hierbij ook niet uit het oog verliezen dat andere productietechnieken zich ook verder ontwikkelen en nooit door 3D-printing vervangen zullen worden. Denk alleen al aan de productieaantallen die met spuitgieten te bereiken zijn; die aantallen zijn voor 3D-printen vele bruggen te ver. Het is dus vooral zaak om 3D-printen de juiste plek naast de bestaande productietechnieken binnen uw organisatie te geven en de juiste toepassingen hiervoor te vinden.

Het mag echter wel duidelijk zijn dat 3D-printen een prominent element van de vierde industriele revolutie is en dat deze impact heeft op diverse gebieden;

Verdienmodellen: 

3D-printen stelt je bijvoorbeeld in staat producteigenschappen te verbeteren of aan te passen waar zodat klantspecifieke producten geleverd kunnen worden. Een andere belangrijke ontwikkeling is dat steeds meer organisatie de techniek inzetten om kleine series te produceren.

Product life cycles:

In markten met korte product life cycles biedt 3D-printen een uitkomst in het streven naar een snelle time-to-market. Aan de andere kunnen organisaties dit ook aanwenden om de life cycle van een product juist te verlengen doordat designaanpassingen gemakkelijker doorgevoerd kunnen worden.

Supply chain: 

Een ander voordeel is natuurlijk er geen voorraad gehouden hoeft te worden van onderdelen die geprint worden (denk aan de drie R’s van voorraadbeheer) en dat de kosten voor tooling ook wegvallen.

Intellectuel property: 

Doordat 3D-printen nieuwe mogelijkheden biedt om te innoveren onstaan ook nieuwe manieren om met intellectueel eigendom om te gaan. Dit kan bijvoorbeeld de specifieke kennis zijn die een 3D-printing service provider levert om een ontwerp te leveren dat alleen nog maar uitgeprint kan worden of samenwerkingsverbanden waar co-creatie en dus kennis door meerdere partijen wordt gedeeld. 

Skills: 

Voor menige organisatie is het nog moeilijk om de juiste kennis op te bouwen en zo vrijheid van vormgeving die 3D-printing biedt optimaal te benutten. Men dient hierbij een slag te maken en te gaan ‘omdenken’ door bij design te beginnen bij de functionaliteit en niet vanuit een bepaalde productietechniek. 

Kortom, ik denk dat het vooral de taak van adviesbureaus en 3D-print service providers is om aan hun klanten de juiste waarde van 3D-printen uit te leggen en samen met hen op zoek te gaan naar de juiste toepassingen. Hierbij moeten we ons dus niet af laten leiden door wat er allemaal met 3D-printen mogelijk is; we moeten juist zoeken naar toepassingen die niet beperkingen van de conventionele productietechnieken kennen of nieuwe kansen in de markt bieden.
En bij een goede samenwerking en dus het bij elkaar brengen van de juiste expertises kunnen de mooiste toepassingen ontstaan!

Dit blog is geschreven door Daniël Hoogstraate. Bekijk hier zijn profiel.